ความเร็วที่เหมาะสมในการกลึงเกลียวภายนอกบนเครื่องกลึง เอ็นซี
เมื่อไรเครื่องกลึงซีเอ็นซีเป็นเกลียวในการตัดเฉือน เนื่องจากการเปลี่ยนโซ่ส่งกำลัง ตามหลักการแล้ว ความเร็วในการหมุนสามารถรับประกันได้ว่าเมื่อแกนหมุนครบหนึ่งรอบ หัวกัดสามารถเคลื่อนระยะพิทช์หนึ่งไปตามแกนป้อนหลัก (ส่วนใหญ่คือแกน Z) และ ไม่ควรจำกัด อย่างไรก็ตามเมื่อเครื่องกลึงซีเอ็นซีใช้ในการประมวลผลเธรด ซึ่งจะได้รับผลกระทบจากลักษณะต่อไปนี้:
1) ค่าพิตช์ของสกรู (ลีด) ของคำสั่งในส่วนโปรแกรมการประมวลผลเธรดจะเทียบเท่ากับความเร็วฟีด F ที่แสดงอยู่ในอัตราการป้อน (มม./รอบ) หากเลือกความเร็วแกนหมุนของเครื่องมือกลสูงเกินไป ความเร็วป้อนที่แปลง (มม./นาที) จะต้องเกินค่าปกติอย่างมาก
2) ที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการเคลื่อนที่ของเครื่องมือ เครื่องมือจะถูกจำกัดโดยความถี่ที่เพิ่มขึ้น/ลดลงของระบบขับเคลื่อนเซอร์โวและความเร็วในการดำเนินการแก้ไขของซีเอ็นซีอุปกรณ์. เนื่องจากลักษณะความถี่ที่เพิ่มขึ้น/ลดลงไม่สามารถตอบสนองความต้องการในการประมวลผลและเหตุผลอื่นๆ ได้"เป็นผู้นำ"และ"ล้าหลัง"เนื่องจากการเคลื่อนตัวป้อนหลักอาจทำให้ระยะพิทช์ของเกลียวบางตัวไม่เป็นไปตามข้อกำหนด
3)การกลึงเกลียวต้องรับรู้ผ่านฟังก์ชันการทำงานแบบซิงโครนัสของสปินเดิล นั่นคือ การกลึงเกลียวต้องใช้ตัวสร้างพัลส์ของสปินเดิล (เอ็นโค้ดเดอร์) เมื่อความเร็วของสปินเดิลสูงเกินไป พัลส์กำหนดตำแหน่งที่ส่งโดยเอ็นโค้ดเดอร์ (นั่นคือสัญญาณพัลส์อ้างอิงที่ส่งโดยสปินเดิลทุกๆ รอบการหมุน) อาจทำให้เกลียวของชิ้นงานโค้งงอไม่เป็นระเบียบเนื่องจาก"แหก"(โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณภาพของตัวเข้ารหัสไม่เสถียร)
ดังนั้น ความเร็วของแกนจะต้องถูกกำหนดตามหลักการต่อไปนี้เมื่อทำเกลียว:
1) ภายใต้เงื่อนไขของการรับประกันประสิทธิภาพการผลิตและการตัดปกติ ควรเลือกความเร็วแกนหมุนที่ต่ำกว่า
2) เมื่อความยาวนำเข้าในส่วนของโปรแกรมประมวลผลเธรด δ 1 และความยาวตัดออก δ 2 (ดังแสดงในรูป) เมื่อระยะป้อนของเธรดเกินความยาวของเธรดที่ระบุบนภาพวาดเป็นจำนวนมาก สามารถเลือกความเร็วแกนหมุนให้สูงขึ้นได้อย่างเหมาะสม
3) เมื่อความเร็วการทำงานที่อนุญาตที่ระบุโดยตัวเข้ารหัสเกินความเร็วสูงสุดของแกนหมุนที่ระบุโดยเครื่องมือกล สามารถเลือกความเร็วแกนหมุนให้สูงที่สุดได้
4) โดยทั่วไป ความเร็วแกนหมุน (n สกรู) ระหว่างการกลึงเกลียวจะต้องกำหนดตามสูตรการคำนวณที่ระบุในเครื่องมือกลหรือระบบซีเอ็นซีคู่มือ. สูตรการคำนวณส่วนใหญ่คือ:
N สกรู ≤ n อนุญาต/L (รอบ/นาที) โดยที่ n อนุญาต - ความเร็วสูงสุดที่อนุญาตโดยตัวเข้ารหัส (รอบ/นาที) L - ระยะพิทช์ของเกลียวชิ้นงาน (หรือตะกั่ว, มม.)